Evlilik ve nikâh kurumunun başka niyetlerle kullanılmasını ve bir takım farklı problemlerin çözümü için çıkış yolu yapılmasını, bu kurumun asâleti ve esenliği adına kabul etmek mümkün değildir. Evliliğin bazı farklı problemlerin çözüm yolu olduğu tabiki söylenebilir. Bunlar, evlilik ve nikâhın sıhhatine zarar vermez. Yalnızca, evliliği bir günlük oyun haline getirmekten geri durmalıyız.

Her ne sebeple olursa olsun; nikâhda aranan en az şartlar mevcutsa, yapılan evlilik gerçek bir evliliktir. Evliliği, gerçek olanı ve olmayanı gibi maddelerle sınıflandırmak doğru değildir.

Evlenmenin şartlarından en önemlisi, nikâhın şahitler huzurunda yapılmasıdır. Peygamber Efendimiz ﷺ, “İki şahitsiz nikâh olmaz.” buyurmuştur. Şâhitlerin Müslüman olmaları ve aile hukuku açısından ehliyetli ve güvenilir olmaları, yani temyiz gücüne sahip ve bâliğ olmaları da şâhitliğin geçerli olması için önemlidir. Evlenilecek kadın ehl-i Kitap olduğunda, İmam-ı Azam ve Ebû Yûsuf’a göre, şâhitlerin ehl-i Kitaptan olmalarında bir sakınca yoktur. Çünkü ehl-i Kitabın şahitliğini yasaklayan her hangi bir âyet veya hadis yoktur. Bununla birlikte , ehl-i Kitâba âit resmî mercilerde yapılan bir nikâh, İslâmiyet açısından da geçerli sayılır. [ Sultangazi adak kurban ]

Evlilik sorumluluklarına gelince, böyle bir evliliğin gerçek bir evlilik olduğundan şüphemiz olmadığına göre, -zaten gerçek olmasaydı nikâh akti geçersiz olurdu ve evlilik meydana gelmezdi!- özel hayattan sosyal hayata bir erkeğin eşine hangi sorumlulukları varsa, aynı sorumluluklar otomatik olarak burada da meydana gelmektedir. Meselâ, eşler birbirlerine elbet “helâl” olmaktadır.

Gerek tutarlı bir toplum ve sağlıklı nesiller açısından, gerekse insânî duyguların rencîde edilmemesi açısından, nikah kurumunun başka amaçlarla kullanılarak zarar görmesini onaylamıyoruz.