Âhiretin deresini, tepesini, düzlüğünü, yokuşunu, köprüsünü, yolunu, terazisini, mizanını ateşini sadece dünyadaki benzer metalarla anlayabiliriz. Başka türlü anlama imkânımız çok zor. Anlama ufkumuz dünyadaki benzerleriyle ve sembollerle kuşalı. Âhiretle alakalı haberlerde yer alan uhrevî maddelerin sûretini ve şeklini anlam itibariyle idrak edebilmemiz için dünyadaki benzerleriyle ifade etmek zorunluluğu var.

Âyetlerde ve hadislerde âhireti ve içindeki olguları  anlayabilmemiz için böyle ifade edilmiştir. Örneğin mahşerde olan terazi elbette dünyadaki bakkal terazisi gibi olmayacak. Ne var ki dünyada bile şekil itibariyle birbirine benzemeyen bir çok farklı tarzlarda teraziler mevcuttur. Hatta aynı bakkal dükkânında, o eski bildiğimiz klasik teraziden tutun, farklı boy ve ebatlarda ve farklı ölçeklerle çok sayıda elektronik terazi örnekleri görmek olası. Öyleyse mahşerde sevap ve günahımızı tartan bir teraziden söz edildiğinde, çok hassas ölçüleriyle sonsuz duyarlıklı bir tartı âletinin bulunduğunu anlarız, gerçek şeklini görmeyi âhirete bırakırız.

Sırat köprüsü için de aynı bakış açısı söz konusudur. Sırat Köprüsü, Cehennemin karanlık ve dev alevleri üzerinde kurulmuş, dehşetli, kıldan ince, kılıçtan keskin bir köprüdür. (“Kıldan ince, kılıçtan keskin” benzetmesi sırat köprüsünün çok hassas bir ayar içinde olduğuna ve dehşetine işâret eder.) Bu köprüden herkes geçecektir. Çünkü Cennete giden yol Sırat köprüsünden geçer. Cennete giden de, Cehenneme düşen de bu köprüye uğrar. Bu köprüden geçerken günahkârlar ve kâfirler ayakları tökezleyerek dev ateşin içine düşerler. Mü’minler ise amellerine göre belirli hızlarda bu tehlikeli köprüyü geçerler. Peygamber Efendimiz’in ﷺ anlattığına göre bu köprüden ilk geçecek olanlar Peygamber Efendimiz ﷺ ve ümmeti olacaktır. Sonra diğer ümmetlerin, salih amelleri sayesinde sırat köprüsünü hızla geçeceği bildirilmiştir. [Güneşli adak kurban ]

Üstad Bedîüzzaman Hazretleri insanın bir yolcu olduğunu beyan eder ve “Sırat”ı yolculuğun zorunlu uğrak yerlerinden birisi olarak zikreder. Bedîüzzaman, insanın, âlem-i ervahtan (ruhlar âleminden), rahm-ı maderden (ana rahminden), sabâvetten (çocukluktan), ihtiyarlıktan, dünyadan, kabirden, berzahtan, haşirden, Sırattan geçer bir uzun sefer-i imtihanda hiç durmadan yürüyen bir yolcu olduğunu anlatır.

Allah ﷻ için kesilen kurbanların Sırat köprüsü  üstünde sahiplerine burak gibi binek olacakları müjdesi, yapılan ibadete Allah’ın ﷻ vermeyi söz buyurduğu bir hedyedir. Tabi ki Takdir Yüce Allah’ındır ﷻ