Bayramın anlamı yaşlandıkça değişir, çünkü insan yaş aldıkça sorumlulukları artıp, mutlu olduğu şeyler azalır. Ramazan sonrası “Ramazan bayramı” ya da birkaç ay sonrasında “Kurban bayramı”  olsun, kutlama ve ibadet için hiç yaşlanmayan bayramlarımız var.

Bayramlar yaklaşırken alışverişler yapılır ve o gün için yeni bir kıyafet seçmek için haftalarca süren heyecandan söz edilir. Ev parıldayana kadar temizlenir bayram için büyük hazırlıklar yapılır ve bayram  sırasında evi selden geçiren ziyaretçiler için ağır süslemeli tepsilere koyulmadan önce gerekli tatlılar pişirilir (veya satın alınır). Özellikle baklava, börek ve sarmalar olmazsa olmazlardandır. Sabahları babalarımız hepimizi güneş doğarken uyandırır ve bayram namazı için camiye gidilir.

 

Bunlar çocukların hafızalarında güzel anılar olarak kalır. Sabah uyanıp camiye gitmek ve ezanı duymak ayrı bir sevinç ve coşku oluşturur. Kulaklara yerleşen ezan sesinden sonra bayram namazı eda edilip, camide ki cemaatle ilk bayramlaşma orada gerçekleştirilir. Lokumlar ve şekerler ikram edilir. Herkes birbiriyle selamlaşıp, salavatlaşıp, “bayramınız mübarek” olsun dedikten sonra ve bir daha ki seneye tekrar bu güzel güne ulaşabilmek için iyi dileklerde bulunup, evlerine aileleriyle bayramlaşmak için dağılırlar.

 Bayramlaşma faslı biter bitmez genelde kurban kesim işlemlerine geçilir. Ama bu tabiki yurtdışındaki , gurbetteki vatandaşlarımız için farklılık gösterebilir. Zamanlama olarak ama genellikle bu şekildedir [ Esenler adak kurban ]